Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku zaprasza na wykład „Chersoń: kulturowa polifonia miasta” który odbędzie się w sobotę, 27 sierpnia 2022 roku, o godz. 12.00 w sali wernisażowej w Białym Spichlerzu.
Wykład poświęcony będzie historii miasta Chersoń w Ukrainie, znajdującego się obecnie pod okupacją, oraz zbiorom muzeum sztuki. Wskazane też zostaną związki kulturalne i historyczne Chersonia z Polską. Wykład będzie ilustrowany; wygłoszony zostanie w języku polskim.
Wykład wygłosi Władysława Diaczenko – wicedyrektorka Chersońskiego Muzeum Sztuki im. Ołeksija Szowkunenki, honorowa działaczka kultury Ukrainy. Władysława Diaczenko jest historyczką sztuki specjalizującą się w malarstwie XIX i XX wieku, jest też krytyczką sztuki. Czasowo przebywa w Słupsku jako stypendystka Międzynarodowej Rady Muzeów ICOM Polska, współpracuje ze Słupskim Ośrodkiem Kultury oraz z Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.
Spotkanie jest imprezą towarzyszącą „Festiwalowi Kultury Wschodniosłowiańskiej” organizowanemu w dniach 27–28 sierpnia 2022 przez Słupski Ośrodek Kultury i Stowarzyszenie Kulturalny Punkt Zapalny.
Katedra Filologii Polskiej w Instytucie Filologii Akademii Pomorskiej w Słupsku wspólnie z Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, Fundacją PRODIRE, Stowarzyszeniem Pisarzy Polskich Oddział Gdańsk i Herbaciarnią w Spichlerzu Richtera zaprasza na trzydzieste pierwsze spotkanie z cyklu Słupskie Czwartki Literackie. Spotkanie odbędzie się 22 września 2022 r. o godz. 16:30 w Zamku Książąt Pomorskich w Słupsku, w Sali Rycerskiej.
Bohaterką XXXI SCL będzie dr Bogumiła Żongołłowicz, która promowała będzie książkę „Andrzej Chciuk. Pisarz z antypodów”.
Dr Bogumiła Żongołłowicz – humanistka, dziennikarka, pisarka, dokumentalistka. Od 1991 roku w Australii. Absolwentka polonistyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Słupsku 1974-1978. Ukończyła Podyplomowe Studium Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego 1983-1984, Podyplomowe Studium Dziennikarstwa i Edytorstwa Uniwersytetu Warszawskiego 1986-1988, Royal Melbourne Insitute of Technology (Professional Writing and Editing) 1995-1998. W 2003 roku uzyskała stopień doktora filozofii w zakresie slawistyki (Doctor of Philosophy – PhD) na Macquarie University w Sydney.
Nauczycielka w słupskich szkołach podstawowych w latach 1978-1984; starszy inspektor ds. organizacji i wydawnictw Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pobrzeże” w Słupsku w 1984 roku. Od 1985 roku dziennikarka i sekretarz redakcji tygodnika „Konfrontacje” w Słupsku. W 1989 roku podjęła współpracę z redakcją „Gońca Pomorskiego” – pierwszej prywatnej gazety codziennej w regionie Pomorza Zachodniego i Środkowego. Objęła funkcję kierownika oddziału w Słupsku, który sama sformułowała. Przecierała wraz z kolegami szlaki dla nowoczesnego dziennikarstwa w Polsce. Była współzałożycielką i prezenterką jednego z pierwszych programów telewizji osiedlowej w kraju – Studio BPL.
Autorka książek: Lato w Surrey (1984); Andrzej Chciuk. Pisarz z antypodów (1999); Śmierci nie moje (2002); Kabaret Literacko-Satyryczny „Wesoła Kookaburra” (2004); O pół globu od domu. Obraz Polonii australijskiej w twórczości Andrzeja Chciuka (2007); Śmierci mi bliskie (2008); Jego były «Czerwone maki…». Życie i kariera Gwidona Boruckiego – Guido Lorraine’a (2010); (Nie)śmiertelnie (2016); Konsul. Biografia Władysława Noskowskiego (2017), (Nie)śmiertelnie (wyd. II) z komentarzem Adama Kubackiego (2018); (Nie)śmiertelnie (wyd. III) z komentarzem Artura Cembika (2018).
Ważniejsze prace redakcyjne i edytorskie: Andrzej Gawroński, Mój punkt widzenia, (1999); Andrzej Gawroński, Zapiski z dwóch światów (2001); Listy z Australii Romana Gronowskiego (2005); Krystyna Jackiewicz, Poezje wybrane (2006); Ludmiła Błotnicka, Przez zieloną granicę (2007); Władysław Noskowski, Dziennik z pierwszych tygodni w Australii (2011); Griffith – Sydney. Listy. Zbigniew Jasiński – Roman Gronowski 1954-1959 (2017); Lidia Duda-Groblicka, Mój świat (2017).
Współpracownik Sekcji polskiej Radia SBS wielokulturowej Australii (1991-), Research School of Social Sciences, Zakładu Biografistyki Polonijnej PUNO, Paryż (1997-1999), The Australian National University, Canberra (1997-2005), redakcji Encyklopedii polskiej emigracji i Polonii, Toruń (2003), Zakładu Polskiego Słownika Biograficznego, Instytut Historii PAN, Kraków (2009-). Przewodnicząca jury Konkursu Satyrycznego im. Andrzeja Gawrońskiego Melbourne (2007-2016).
Medal Honorowy „Polonia Semper Fidelis” za zasługi i pomoc przy opracowaniu Ilustrowanego słownika biograficznego Polonii świata (1999). Wyróżniona w Konkursie Historycznym Ministra Spraw Zagranicznych (2018) na najlepsze publikacje promujące historię Polski i historię polskiej dyplomacji; w kategorii najlepsza publikacja w języku polskim z zakresu historii polskiej dyplomacji za pracę Konsul. Biografia Władysława Noskowskiego. Członek Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich (1991-) i Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (2005-).
Zainteresowania dr Bogumiły Żongołłowicz koncentrują się wokół polskich losów na australijskiej ziemi, szczególnie po II wojnie światowej, wkładu Polaków w rozwój światowej kultury. Poprzez swoją pracę naukową i pisarską działa na rzecz prestiżu Polski i Polonii w Australii.
Spotkanie uświetni koncert Piotra Pendzicha.
Moderatorką spotkania będzie dr hab. Krystyna Krawiec-Złotkowska, prof. AP.
Obrazy Witkacego oraz archiwalia z kolekcji Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku eksponowane są w Muzeum Narodowym w Warszawie na wielkiej wystawie czasowej pt.: „Witkacy. Sejsmograf epoki przyspieszenia”, czynnej od 8 lipca do 9 października 2022 roku.
Na wystawie znalazł się olejny, formistyczny obraz p.t. „Jowisz zmieniający się w byka” z 1921 roku, ponadto sześć pastelowych portretów z początku lat trzydziestych XX wieku: „Portret majora Stefana Gałyńskiego”, „Portret Jerzego Burnata”, „Wspólny portret Heleny i Teodora Białynickich-Birulów”, „Portret Janiny Leszczyńskiej”, „Portret Jana Leszczyńskiego” i „Portret Jana Leszczyńskiego jako Robespierre”. Eksponowane są także archiwalia: druki przetworzone przez Witkacego i wysłane powtórnie, karta z informacją o przybyciu Firmy S. I. Witkiewicz, rękopis listu opatrzony pieczęcią lakową do Józefa Jana Głogowskiego wraz z dołączonymi do niego trzema załącznikami – pismami przesłanymi wcześniej artyście t.j. „Zawiadomienie o kursie samochodowym”, „Zaproszenie Klubu Zakopiańskiego na wieczór poświęcony Karolowi Szymanowskiemu”, Pismo Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z informacjami o organizowanych przez Wakacyjny Instytut Sztuki odczytach i wystawie Witkacego w Wiśle.
Kuratorzy wystawy Zofia Machnicka i Paweł Polit proponują spojrzenie na twórczość Witkacego w kontekście przemian cywilizacyjnych, społecznych oraz wydarzeń artystycznych I połowy XX wieku, których Witkacy był rejestratorem, a które nie pozostały bez wpływu na jego twórczość. Wystawa prezentuje Witkacego jako artystę wpisującego się w nurty awangardowej sztuki europejskiej i światowej. Podkreśla różnorodne formy jego wypowiedzi nie tylko przez malarstwo czy rysunek, ale także poprzez performans i działania łączące życie ze sztuką.
Twórczość Witkacego zaprezentowana została w zestawieniu z pojedynczymi dziełami twórców międzynarodowej awangardy, wśród których są: Wasilij Kandinsky, Max Ernst, Rudolf Schlichter, Umberto Boccioni i Marcel Duchamp.
Dopełnienie ekspozycji stanowią materiały wideo (filmy autorstwa Augusta Zamoyskiego z udziałem Witkacego), fotografie i archiwalia.
Na wystawie pokazano prawie 500 dzieł Witkacego pochodzących z wielu muzeów i instytucji w Polsce oraz ze zbiorów prywatnych. Pomyślana została ona na zasadzie przeglądu tematów ważnych dla samego artysty, ale także ówczesnych trendów w sztuce nowoczesnej t.j. Kosmologie, Ruch, Ciało, Jedność osobowości, Dada/zdarzeniowość, Wizja pierwotna, Historia, Indywidua (Na tle tajemnicy istnienia).
Wystawa jest bardzo ważnym wydarzeniem kulturalnym przygotowanym z okazji jubileuszu 160-lecia istnienia Muzeum Narodowego w Warszawie.
Na czas wypożyczenia obiektów w Białym Spichlerzu oglądać można obraz ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie pt. “Pocałunek mongolskiego księcia w lodowej pustyni”.
Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku serdecznie zaprasza na wystawę Rozkwitanie tradycji. Kulturowe obrazy kwiatów.
Wystawa czynna od 13 lipca 2022 do 26 marca 2023 roku w Młynie Zamkowym.
Kwiaty to naturalna ozdoba łąk, pól i lasów. Zachwycają, zdumiewają bogactwem form i kolorów, budząc w człowieku potrzebę uchwycenia i odwzorowania ich obrazu. W ludowej kulturze germańskiej oraz słowiańskiej kwiaty od wieków związane były z życiem człowieka. Naturalne i sztuczne były i są ozdobą ludzi, ich domów, otoczenia, miejsc sakralnych, świadkami rodzinnych i dorocznych obrzędów, bohaterami pieśni, baśni, apotropeikami, lekami. Potrzeba utrwalenia, zachowywania i przetwarzania wizerunków kwiatów sprawiła, że stały się one obecne we wszystkich sferach życia człowieka towarzysząc mu od narodzin do śmierci.
Wystawa ukazuje przedmioty, przywołuje fragmenty pieśni, opowieści o kwiatach, wspomnienia. Maluje kulturowy obraz kwiatów uniwersalny dla mieszkańców Pomorza bez względu na język, jakim się posługiwali. Pozostawione przez nich wizerunki kwiatów odnajdujemy na meblach, naczyniach, wycinankach, różnorodnych przedmiotach codziennego użytku, elementach strojów, w formie przestrzennych kwiatów z papieru.
Wystawa prezentuje dorobek twórców, rzemieślników XIX- i XX-wiecznych z terenów Pomorza, ale także współczesnych rękodzielniczek tworzących kwiaty z bibuły i krepy. Są wśród nich zarówno świadkowie XX-wiecznych tradycji wiejskich, jak i artystki, projektantki, etnodizajnerki świadomie poszukujące korzeni swojej tożsamości oraz sposobu wyrażenia siebie. Sztuka tworzenia kwiatów, niegdyś nierozerwalnie związana z wiejską obrzędowością, przywracana jest do życia w nowych formach stylowych. Tradycja wciąż rozkwita.
Kuratorką wystawy jest Magdalena Lesiecka.
Otwarcie wystawy odbędzie się 13 lipca 2022 roku o godzinie 17:00 w Młynie Zamkowym w Słupsku.
Tradycje rybackiej wioski. Działania rekonstrukcyjne w Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach.
Trzonem zadania jest organizacja cyklu warsztatów rękodzielniczych dla osób dorosłych, osobno z trzech różnych dziedzin kultury ludowej, podzielonych tradycyjnie ze względu na płeć – męskich: plecionkarstwa (wyrób koszy na ryby z wikliny) i szycia sieci rybackich, oraz kobiecej: przędzenie na kołowrotku oraz wrzecionie. Wybór konkretnie takich zajęć podyktowany jest przez charakter wsi Kluki, w którym znajduje się muzeum chroniące dziedzictwo kulturowe dawnych mieszkańców regionu – Słowińców, ludności kaszubskiej.
Kluki, leżące nad jeziorem Łebsko, od XVII w. aż po początek XX w. były wsią typowo rybacką, gdzie zawód rybaka przekazywany był z pokolenia na pokolenie po linii męskiej. Codzienność kobiet – matek, żon i córek rybaków – również koncentrowało się wokół rybołówstwa. Zajmowały się sprzedażą ryb (lub wymianą ich na inne potrzebne towary), przygotowywały rybne posiłki, pomagały naprawiać zniszczone sieci rybackie, szyły odzież dla rybaków. Co roku, przy organizacji różnych zdarzeń w Klukach muzealnicy obserwują narastający problem z “pozyskaniem” rękodzielników do pokazów. Coraz częściej, powodowani stanem zdrowia, odmawiają współpracy ci najstarsi, którzy kiedyś z danym rzemiosłem stykali się na co dzień, najpierw obserwując starsze pokolenia, a z czasem sami tym się zajmując. Naturalny ciąg przekazu umiejętności często bywał przerwany i, choć zauważamy zainteresowanie młodszych pokoleń niektórymi dziedzinami tradycyjnego rzemiosła, bezpłatna oferta w regionie dot. edukacji w danym kierunku pod okiem doświadczonego twórcy, jest zdecydowanie niewystarczająca (o ile w ogóle taka się zdarza).
Z tego powodu muzeum chce wyjść naprzeciw zapotrzebowaniu na rękodzielników w regionie – osób, które odpowiednio wyedukowane byłyby w stanie okazjonalnie podejmować współpracę z muzeum przy organizacji zdarzeń muzealnych, pokazów rzemieślniczych, warsztatów i lekcji muzealnych, a ponadto mogłyby rozwijać swoje pasje, umiejętności rękodzielnicze i czerpać z nich wymierne korzyści, także finansowe (np. ze sprzedaży swoich wyrobów).
Do przeprowadzenia warsztatów zaangażowani zostaną regionalni twórcy, wieloletni współpracownicy muzeum w danym zakresie. Każda z trzech grup warsztatowych będzie składała się z pięciorga uczestników, wyłonionych w naborze. Dzięki tej niewielkiej liczbie zapewniony będzie bezpośredni i bliski kontakt z twórcą – prowadzącym, który będzie miał możliwość i czas, by poświęcić swoją uwagę każdemu z osobna. Przełoży się to na wysoką jakość organizowanych warsztatów. O naborze muzeum będzie informować poprzez informacje przekazywane za pośrednictwem spotów radiowych, a także poprzez stronę internetową muzeum i fanpage na Facebooku (w tym płatna kampania reklamowa).
Warsztaty odbywać się będą w jednej z muzealnych chałup w Klukach, przeznaczonej na przedsięwzięcia edukacyjne. Każdy tematyczny warsztat odbywać się będzie ciągiem popołudniami przez 5 dni w wybranym tygodniu (ewentualnie, w przypadku niemożności przeprowadzenia warsztatów ciągiem, odbywać się będzie z przerwami, jednak z zachowaniem odpowiedniej ilości dni).
Okres odbywania się warsztatów to miesiące czerwiec i lipiec. Następnie odpowiednio przygotowani uczestnicy wezmą udział w realizacji kolejnej części składowej zadania – rekonstrukcji dawnych tradycji rybackiej wioski. Rekonstrukcje odbędą się w wybrany dzień w sezonie turystycznym (w lipcu bądź sierpniu). W tym dniu w Muzeum Wsi Słowińskiej zaprezentowane zostaną dawne rzemiosła charakterystyczne dla rybackiej wsi słowińskiej – celem ich pokazania szerszej publiczności wykorzystane zostaną nowo nabyte umiejętności uczestników warsztatów.
Osoby biorące udział w zdarzeniu ubrane zostaną w stroje nawiązujące do odpowiedniego okresu rozwoju wsi słowińskiej, uszyte na wzór tych, które znamy z archiwalnych fotografii oraz opisów etnograficznych. Dołączą do nich pracownicy muzeum, którzy zaprezentują dodatkowo inne pokazy. Będzie to okazja, by zapoznać się ze słowińskimi tradycjami rzemieślniczymi, poszerzyć wiedzę z zakresu kultury ludowej i jeszcze bardziej wypromować miejsce chroniące dziedzictwo kulturowe dawnych mieszkańców regionu.
W trakcie zdarzenia będą zorganizowane atrakcje dla dzieci – proste zabawy, które niegdyś wypełniały czas wolny najmłodszych na wsi.
Z owych rekonstrukcji powstanie około 15-minutowy film, na którym zaprezentowane zostaną wszystkie rzemiosła oraz wypowiedzi osób biorących udział w warsztatach. Film będzie miał wartość edukacyjną i popularyzatorską – będzie mógł być wykorzystywany podczas prowadzenia lekcji muzealnych oraz zostanie umieszczony na stronie internetowej muzeum i kanale muzealnym na youtube.
Ostatnią składową zadania będzie realizacja wystawy czasowej prezentującej prace uczestników warsztatów. Będzie ona udostępniona do zwiedzania w okresie od sierpnia do października w jednej z muzealnych chałup.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego. Kwota dofinansowania: 20 000 zł.
Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku serdecznie zaprasza na wystawę czasową Poznawanie świata.Kopie pocztówek dawnego Słupska ze zbiorów Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.
Spichlerz Richtera 28 czerwca – 28 sierpnia 2022 uwaga zmiana terminu zamknięcia wystawy do 1 września 2022
W herbaciarni w Spichlerzu Richtera czynna jest kolejna, czternasta już wystawa czasowa prezentująca kopie pocztówek przedwojennego Słupska. Zobaczyć na niej można reprodukcje 51 kart pocztowych; najstarsze zostały wydane pod koniec XIX wieku, a najmłodsze – na początku lat czterdziestych minionego stulecia.
Tym razem wybrano pocztówki pokazujące przybytki, w których można było zdobywać wiedzę o świecie, nie opuszczając miasta. Są zatem szkoły dawnego Słupska – obowiązkowa edukacja sprawiła, że stały się one jednymi z najbardziej powszechnych miejsc, w których można poznawać świat (nie tylko z podręczników i nie tylko na lekcjach). Są też kościoły i synagoga, gdyż czytane w nich święte księgi judaizmu i chrześcijaństwa to nie tylko teksty religijne, ale także źródła wiedzy o świcie, na przykład Egipcie faraonów, Babilonie, Ur Chaldejskim, cedrach Libanu… Wystawa przygotowana została przez Beatę Zgodzińską (z Działu Historyczno-Artystycznego MPŚ).
Z przyjemnością dzielimy się informacją, że podpisana została dziś umowa dotycząca przeprowadzenia prac przy adaptacji zabytkowego Spichlerza w Słupsku na cele kulturalne, społeczne, edukacyjne i turystyczne.
Wkrótce przechodzimy do realizacji “Projektu Przebudowy i Rozbudowy Czerwonego Spichlerza w Słupsku” przygotowanego przez Inwestprojekt.
O postępach i efektach prac będziemy informować na bieżąco. Zdjęcia z przebiegu remontu oglądać można na stronie.
Informujemy, że prace remontowe przy Czerwonym Spichlerzu i prowadząca je firma POLSKA INŻYNIERIA Artur Klejna otrzymała wyróżnienie w konkursie „BUDUJ BEZPIECZNIE” orgaznizowanym przez Państwową Inspekcję Pracy. Nagrodę wręczono w Ratuszu Głównego Miast Gdańska 17 listopada 2023 r.
Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku serdecznie gratuluje laureatom i przyłącza się do pozytywnych opinii wobec firmy POLSKA INŻYNIERIA Artur Klejna.
Bardzo cieszymy się, że Czerwony Spichlerz już teraz jest przyjaznym miejscem i mamy nadzieję, że w przyszłości będzie chętnie odwiedzany przez rzesze miłośników kultury.
Środkowego w Słupsku 14 marca 2022 uruchamia świetlicę dla dzieci z rodzin uchodźców z Ukrainy.
Zapraszamy dzieci od 4. roku życia, od poniedziałku do piątku, w godzinach 8:00 – 15:00 do budynku Białego Spichlerza przy ul. Szarych Szeregów 12 w Słupsku.
Chcemy zapewnić dzieciom podstawową opiekę w czasie, kiedy ich rodzice i opiekunowie będą odbywali wizyty w ośrodkach pomocy, urzędach, poradniach przeprowadzając wszelkie niezbędne po przybyciu do Polski działania.
Kontakt: 601 142 441
Poszukujemy chętnych do współpracy wolontariuszy posługujących się językiem ukraińskim, współpracujemy na podstawie porozumienia o współpracy wolontariackiej.
………………………… Музей Центрального Помор’я у Слупську відкриває місце зустрічі для дітей біженців з України.
Запрошуємо дітей від 4 років, З понеділка по п’ятницю, з 8:00 до 15:00 до дому Білого Спіхлера за адресою вул. Szarych Szeregów 12 у Слупську.
Ми зорґанізуйемо час для Ваших детеї, які Ви можете з нами залешіті коли Вам потрібно відвідіті центри допомоги, офіси, поліклініки та здійснювати усі необхідні заходи після прибуття до Польщі.
Контакти: +48 601 142 441
Шукаємо тоже волонтерів, які володіють українською мовою. Будемо вспівпрацовати на основі угоди про добровільну співпрацю.
………………………… Музей средней Померании в Слупске запускает Светлячок для детей из семей беженцев с Украины.
Мы приглашаем детей от 4. года жизни, с понедельника по пятницу, с 8:00 до 15:00 Здание Белой Житницы на ул. Szarych Szeregów (серых рядов) 12 в Слупске. Мы хотим предоставить детям первичный уход, когда их родители и опекуны будут посещать центры помощи, офисы, консультации, проводя все необходимые после прибытия в Польшу мероприятия.
контактный телефон: +48 601 142 441
Мы ищем желающих сотрудничать волонтёров, говорящих на украинском языке. Сотрудничаем на основе соглашения о волонтерском сотрудничестве
Muzeum Pomorza Środkowego w Słupskuzaprasza do oglądania wystawy czasowej ŚWIAT BURSZTYNU czynnej od 15 maja do 18 września 2022 roku w Zamku Książąt Pomorskich w Słupsku
Wystawa „Świat bursztynu” ukazuje rolę, jaką bursztyn pełnił w życiu człowieka na przestrzeni dziejów, począwszy od neolitu po czasy współczesne. Wykorzystując posiadane narzędzia, starano się wydobyć blask i naturalne piękno bursztynu, który stanowił symbol prestiżu a jednocześnie był lekarstwem dla ciała i ducha.
Wystawa przygotowana została przez Dział Bursztynu PAN Muzeum Ziemi w Warszawie. Obejmuje cztery tematy: bursztyn bałtycki (geneza, występowanie, wykorzystanie), żywice świata, bursztyn w medycynie oraz imitacje bursztynu. Ekspozycja daje widzom możliwość obcowania z unikatowymi eksponatami oraz poznania prawdziwych „cudów przyrody”, jakimi są zwierzęta i rośliny zatopione w swoistej kapsule czasu, jaką jest bursztyn bałtycki.
Dodatkowo na wystawie znajdą się eksponaty wypożyczone z Muzeum Bursztynu w Ustce oraz rodzinne pamiątki i dzieła bursztynowe z pracowni pana Narcyza Kalskiego – słupskiego bursztynnika.
Wyjątkowym okazem prezentowanym po raz pierwszy na wystawie w Słupsku jest znany wszystkim słupszczanom oraz miłośnikom tematu Bursztynowy Niedźwiadek Szczęścia – unikatowy przykład sztuki mobilnej społeczności łowieckich epoki kamienia. Eksponat został wypożyczony dzięki uprzejmości dyrektora Muzeum Narodowego w Szczecinie – pana Lecha Karwowskiego.
Wystawa skierowana jest dla wszystkich grup wiekowych. Z pewnością zaciekawi zarówno najmłodszych widzów, którzy będą mogli wcielić się w rolę poszukiwaczy „złota Bałtyku” w części edukacyjnej wystawy, jak i osoby starsze, dla których ważna jest wartość merytoryczna.
Kuratorami wystawy są Michał Kazubski, Katarzyna Kwiatkowska i Alicja Pielińska z PAN Muzeum Ziemi w Warszawie.
Organizatorkami wystawy są Joanna Rutkowska i Malwina Świtaj z Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.
Serdecznie zapraszamy!
Wystawie towarzyszą zajęcia edukacyjne: warsztaty i wykład.
Od najbliższego piątku, 6 maja, w małej sali wystaw czasowych prezentowana będzie wystawa „Notgeldy – dekoracja warta więcej niż pieniądze. Ikonografia papierowych pieniędzy zastępczych”. Ekspozycję będzie można zwiedzać do 4 września 2022 roku.
Notgeldy, czyli papierowe pieniądze zastępcze były bardzo licznie emitowane na terenie Niemiec po I wojnie światowej. Początkowo drukowane w pośpiechu, bez przemyślanej kompozycji i z ubogą szatą graficzną. Z upływem czasu zaczęły zmieniać swoją formę – oprócz nominału, informacji o zasadach i czasie obiegu, pojawiały się elementy czysto zdobnicze. Współpracowano niejednokrotnie ze znanymi artystami oraz dbano o wysoką jakość drukowanych pieniędzy.
W zbiorach Gabinetu Numizmatycznego Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku znajduje się ponad 800 notgeldów z lat 1917-1923. Znaczna większość z nich zwraca na siebie uwagę ciekawymi motywami ikonograficznymi. Na wystawie zaprezentowano 551 papierowych pieniędzy zastępczych, pogrupowanych według motywów na nich widniejących.
Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku serdecznie zaprasza na wystawę
„Mistrz polskiego dłuta. Stanisław Horno-Popławski i jego rzeźba”
prezentowaną w Sali im. Barbary Zielińskiej w Białym Spichlerzu 8 kwietnia – 18 września 2022 roku
Wystawa prezentuje dzieła jednego z najbardziej utalentowanych rzeźbiarzy polskich XX wieku, także malarza i pedagoga żyjącego w latach 1902-1997. Twórczość tego artysty ewoluowała od monumentalnego klasycyzmu, zainteresowania rzeźbą antyczną, poprzez realizm, aż po dzieła zbliżone do abstrakcji. Rzeźbiarz wypracował swój własny, indywidualny styl. W dorobku Stanisława Horno-Popławskiego odnaleźć można rzeźby portretowe, posągi, ludowe, rodzajowe, także historyczne, patriotyczne oraz alegoryczne i sakralne. Tworzył w kamieniu, granicie, nefrycie, później także w kamieniu polnym. Jest autorem m.in. pomnika Adama Mickiewicza w Warszawie czy Karola Szymanowskiego w Słupsku. Dzieła zaprezentowane na wystawie, to prace wykonane w kamieniu, gipsie oraz odlane w brązie pochodzące z kolekcji Bydgoskiego Centrum Sztuki im. Stanisława Horno-Popławskiego.
Strona korzysta z plików cookies aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
OK, Rozumiem.
