Polska Szkoła Plakatu XXVIII. Fragmenty postaci. Od Eryka Lipińskiego do Andrzeja Pągowskiego

Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku
Spichlerz Richtera – Herbaciarnia w Spichlerzu

Wernisaż odbędzie się we wtorek 12 września 2023 o godz. 12.00

Czas trwania wystawy od 12 września 2023 do 22 października 2023

Wystawa prezentuje ponad trzydzieści plakatów zaprojektowanych w latach 1963-2014 do spektakli, wydarzeń i filmów: polskich, amerykańskich, angielskich, czechosłowackich, francuskich, węgierskich, hiszpańskich, kanadyjskich lub w koprodukcji różnych państw.

Tym razem są to dzieła skomponowane w nietypowy i zaskakujący sposób, gdyż tylko przy pomocy fragmentów postaci: rąk, nóg, oczu, torsu, albo głowy.

Autorami i twórczyniami plakatów są artyści wykształcenie na akademiach sztuk pięknych lub wyższych szkołach artystycznych, np.: Eryk Lipiński, Marian Stachurski, Lech Majewski, Piotr Młodożeniec, Wiesław Rosocha, Maria Ekier, Edward Lutczyn, Mieczysław Wasilewski, Grzegorz Marszałek, Wiesław Wałkuski, Jakub Erol, Roman Kalarus, Romuald Socha, Mieczysław Górowski, Jarek Mazurek, Jacek Poremba, Marian Nowiński czy Andrzej Pągowski.

Warto przypomnieć sobie filmy: „Kryptonim nektar”, „Wyjście awaryjne”, „Imię róży”, „Tunel”, „Bez grzechu”, itd.

Wszystkie plakaty pochodzą z kolekcji Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.

Kuratorem wystawy jest p. Lucjan Hanak, historyk sztuki, kierownik Działu Sztuki i Techniki MPŚ.

Wernisaż sponsoruje właściciel Herbaciarni w Spichlerzu p. Jarosław Rawski.

Wystawę można oglądać codziennie w godzinach 10.30-20.00, wstęp wolny.

Katalog dzieł eksponowanych

1. Eryk Lipiński, „Kryptonim nektar”, 1963 r., film, reż. Leon Jeannot, prod. polska,
2. Marian Stachurski, „Klan Sycylijczyków, 1972, reż. Henri Verneuil, prod. francuska,
3. Franciszek Starowieyski, „Skorpion, Panna i Łucznik”, 1973, reż. Andrzej Kondratiuk, Skorpion, Panna i Łucznik, film, prod. polska,
4. Mieczyslaw Wasilewski, „Zaglada Japonii”, 1975, Moritani Shiro, prod. japońska,
5. Lech Majewski, „Burzliwe lato”, 1978, reż. Václav Vorlíček, film, prod. czechosłowacka,
6. Włodzimierz Terechowicz, „Dom pod czerwoną latarnią”, 1978, Károly Makk, film, prod. węgierska,
7. Piotr Młodożeniec, „Saturn 3”, 1980,  reż. Stanley Donen, prod. angielska,
8. Wiesław Rosocha, „Proces poszlakowy”, 1980, reż. Yoshitaro Nomura, film, prod. japońskiej,
9. Maria Ekier, „Wszystkiego najlepszego Marilyn! ”, 1981, reż. Rezsö Szörény, prod. węgierska,
10. Edward Lutczyn, „Wyjście awaryjne”, 1982, reż. Roman Załuski, film, produkcja polska,
11. Mieczysław Wasilewski, „Policjantka”, ok. 1983, reż. Yves Boisset, film, prod. francuska,
12. Wiesław Wałkuski, „Goście z Galaktyki Arkana”, 1983, reż. Dušan Vukotić, film, prod. jugosłowińsko – czechosłowacka,
13. Płoza-Doliński Marek, „Dziewczyna i taksówkarz”, 1984, prod. reż. Virgil Calotescu, rumuńska,
14. Maciej Woltman, „Star – 80”, 1984, reż. Bob Fosse, film, prod. amerykańska,
15. Mieczysław Wasilewski, „O dzielnym kowalu”, 1984, reż. Petr Svéda, film, prod. czechosłowacka,
16. Jan Młodożeniec, „Kobieta w kapeluszu”, 1985, reż. Stanisław Różewicz, prod. polska,
17. Grzegorz Marszałek, „Bez litości, /No Mercy/”, 1986, reż. Richard Pearce, prod. amerykańska,
18. Wiesław Wałkuski, „W średnim wieku”, 1986, reż. Wang Qimin, fil. prod. chińska,
19. Jakub Erol, „Imię Róży”, 1987,  reż. Jean-Jacques Annaud, prod. francusko-włosko-niemiecka,
20. Grzegorz Marszałek, „Komedianci, cz. 1: Ulica złoczyńców”, 1987 r., filmowy, reż. Marcel Carné, film, produkcja francuska,
21. Wiesław Wałkuski, „Trzy kroki od miłości”, 1987, reż. Ryszard Rydzewski, film, produkcja polska,
22. Mieczysław Wasilewski, „Critters”, 1987, reż. Stefan Herek, film, prod. amerykańska,
23. Mieczysław Wasilewski, „Wielka draka w chińskiej dzielnicy”, 1987, reż. John Carpenter, film, prod. amerykańska,
24. Roman Kalarus, „Napój miłosny, L’elisir d’amore”, 1988, Gaetano Donizetti, Państwowa Opera we Wrocławiu,
25. Grzegorz Marszałek, „Harry Angel”, 1988 roku, prod. amerykańska, reż. Alan Parker,
26. Grzegorz Marszałek, „ Śmiertelnie mroźna zima”, „Dead of Winter”, 1988, reż., film, prod. Arthur Penn, film. prod. amerykańska,
27. Andrzej Pągowski, „Bez grzechu”, 1988, reż. Wiktor Skrzynecki, film, prod. polska,
28. Romuald Socha , „Tunel”, 1988, reż. Antonio Drove, prod. hiszpańska,
29. Wiesław Wałkuski, „Tajemnica spalonego domu”, 1988, reż. Michael Rubbo, film, prod. kanadyjska,
30. Mieczysław Górowski, „Czarodziej z krainy Oz”, 1991, Dariusz Miłkowski, reż. Teatr Rozrywki w Chorzowie,
31. Mieczysław Górowski, „Trzej muszkieterowie, 1998, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, wg. Aleksandra Dumas,
32. Andrzej Pągowski, „Fortepianissimo”, (Fryderyk Chopin), 1999, lib. Lorca Massine, Teatr Wielki – Opera, Narodowa w Warszawie,
33. Jarek Mazurek, Jacek Poremba, „Dama pikowa”, 2004, Piotr Czajkowski, Teatr Wielki – Opera Narodowa Warszawa,
34. Marian Nowiński, „Mackie, Bertolt Brecht”, The Threepenny Opera, ok. 2005, Teatr Jednego Znaku Warszawa,
35. Roman Kalarus, „18 Międzynarodowy Zjazd Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Wisła” 2014.

Opracowanie Lucjan Hanak

Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku oraz Zarząd Oddziału Polskiego Towarzystwa Numizmatycznego w Słupsku serdecznie zapraszają na wykład

Anny Kowalczyk

Witraż. Czym jest i jak powstaje? Na przykładzie witraża heraldycznego.

6 września (środa) 2023 roku, godzina 17:00
Zamek Książąt Pomorskich w Słupsku
Sala Rycerska

Zapraszamy na opowieść o powstawaniu witrażu, o jego konserwacji i restauracji. Na przykładzie witraża heraldycznego pochodzącego z pałacu znajdującego się w województwie dolnośląskim, słuchacze dowiedzą się jak powstaje witraż oraz poznają jego budowę w kontekście heraldycznym. Poruszony zostanie też temat klasycznej techniki witrażowej oraz techniki Tiffany’ego.

Prezentacji towarzyszyć będzie pokaz wybranych XVI-wiecznych witraży ze zbiorów Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku oraz narzędzi z warsztatu witrażysty.

Spotkanie poprowadzi Anna Kowalczyk (adiunkt konserwatorski w Dziale Konserwatorskim MPŚ, absolwentka Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki w zakresie konserwacji i restauracji ceramiki i szkła na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu).

Autorka prezentacji sama mówi, skąd wzięło się jej zainteresowanie witrażem: „Już jako dziecko, kiedy zerkałam na witraże w moim mieście rodzinnym, zawsze zachwycały mnie migocące kolorowym światłem kawałki szkła. Gdy rozpoczęłam naukę na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu poznałam witraż od innej strony. Podczas zajęć miałam styczność m.in. ze szkłem, emaliami i całym warsztatem witrażysty. W trakcie moich studiów mogłam nauczyć się wykonywać witraże i przywracać im ich dawną okazałość. To dodatkowo pogłębiło moje zainteresowanie witrażem, które przekształciło się w pasję”.

Serdecznie zapraszamy.
Wstęp wolny.

26. Międzynarodowy Festiwal „Witkacy pod strzechy”!

Jeden juror, ale wiele werdyktów. Jedno źródło inspiracji, ale niezliczona ilość dziedzin. Jeden festiwal, ale trzy dni tworzące wyjątkowe wydarzenie! Słupskie Towarzystwo Kultury Teatralnej – Teatr Rondo
i Słupski Ośrodek Kultury mają niezmierną przyjemność zaprosić wszystkich do wzięcia udziału w niepowtarzalnym wydarzeniu jakim jest 26. Międzynarodowy Festiwal Interpretacji Dzieł S.I. Witkiewicza „Witkacy pod strzechy”!

W tym roku odbędzie się on w słupskim Teatrze Rondo w dniach 14-16 września. W jego trakcie publiczność będzie miała możliwość obcowania ze wszystkimi dziedzinami sztuki. Dzięki otwartej formule Festiwalu co roku biorą w nim udział zarówno sceniczni wyjadacze, jak i początkujący malarze, pisarze, performerzy, tancerze, muzycy czy wykładowcy – słowem wszyscy, których artystyczne działania są inspirowane twórczością, filozofią lub życiem Witkacego. Artysto! Masz jeszcze czas na zgłoszenie swojego udziału w tegorocznej edycji konkursu do 10 sierpnia – regulamin i kartę zgłoszenia znajdziesz na stronie www.witkacy.art.pl.

Na „Witkacego pod strzechy” składają się ponadto imprezy towarzyszące, warsztaty i wykłady. Zachęcamy do śledzenia facebookowych profili organizatorów, na których pojawiają się informacje i ciekawostki dotyczące festiwalu: Witkacy pod strzechy oraz Teatr Rondo. Do zobaczenia w Słupsku! 

Organizatorem festiwalu jest Słupskie Towarzystwo Kultury Teatralnej – Teatr Rondo, Instytut Witkacego i Słupski Ośrodek Kultury przy wsparciu finansowym Miasta Słupska, Województwa Pomorskiego, Fundacji PFR, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Narodowego Centrum Kultury. —

Konkurs „Witkacy pod strzechy” jest realizowany w partnerstwie z Fundacją PRF.

Fundacja PFR to organizacja non-profit powołana w 2018 roku przez Polski Fundusz Rozwoju. Została stworzona, aby realizować projekty społeczne i umożliwić spółce podejmowanie działań odpowiedzialnych społecznie. Fundacja tworzy własne projekty, ale także wspiera inicjatywy społeczne i wolontariat pracowniczy. Cele statutowe są osiągane poprzez aktywność w obszarze edukacji, kultury oraz poprzez wspieranie innowacyjnych rozwiązań z zakresu technologii i przedsiębiorczości.

Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku ogłasza

XVIII Konkurs Sztuki i Rękodzieła
Słupsk 2023

Patronat Honorowy nad wydarzeniem objął
Mieczysław Struk
Marszałek Województwa Pomorskiego

Konkurs Sztuki i Rękodzieła ma wieloletnią historię i cieszy się niegasnącym zainteresowaniem. Pierwsza jego edycja odbyła się w 1976 roku. Pierwotnie odbywał się w cyklu dwuletnim, obecnie co pięć lat. Ostatnia edycja konkursu odbyła się w 2018 roku. Każdorazowo w wydarzeniu bierze udział około stu twórców z naszego regionu. Celem konkursu jest dokonanie przeglądu twórczości ludowej, wytworów rękodzieła artystycznego i plastyki amatorskiej, mając na uwadze współczesny ich kontekst, obraz zmieniającej się rzeczywistości i świadomość, że artyści czerpiący z tradycji, inspirujący się nią nadają swoim artystycznym wypowiedziom indywidualną formę.

W tym roku wyłonienie i nagrodzenie najlepszych twórców w poszczególnych kategoriach oraz prezentacja wybranych prac będzie miała miejsce na wystawie pokonkursowej zaplanowanej od grudnia 2023 roku w sali wystaw czasowych w Zamku Książąt Pomorskich w Słupsku. Konkurs Sztuki i Rękodzieła to niebywała możliwość integracji artystycznego środowiska – prezentacji, spotkań, indywidualnych wypowiedzi i dialogu artystycznego w nawiązaniu do spuścizny kultury ludowej dawnego i współczesnego Pomorza.

Wszystkich chętnych serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w konkursie i zgłaszania swoich prac w następujących kategoriach: rzeźba i płaskorzeźba, malarstwo na szkle i na płótnie, haft, koronkarstwo, plecionkarstwo, kowalstwo artystyczne, ceramika, wyroby z rogu, papieroplastyka, plastyka obrzędowa, tkactwo, instrumenty ludowe, tkactwo i inne formy rękodzielnicze. Prace można składać osobiście w Młynie Zamkowym w Słupsku albo pocztą na adres: Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, ul. Dominikańska 5-9, 76-200 Słupsk z dopiskiem: XVII Konkurs Sztuki i Rękodzieła  do dnia 15 października 2023 roku.

Poniżej dokumenty do pobrania:

Wszelkich informacji w sprawie Konkursu udziela
Magdalena Lesiecka
Komisarz XVIII Konkursu Sztuki i Rękodzieła, Słupsk 2023
tel.: 059 842 40 81 w. 309
e-mail: magdalena.lesiecka@muzeum.slupsk.pl

Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku serdecznie zaprasza na prezentację książki opowiadającej powojenną historię miasta oczami słupszczan

„Spotkaliśmy się w Słupsku. Opowieści osadników”

w dniu 25.07.2023 r. o godz. 12.00 w sali wernisażowej w Białym Spichlerzu.

Przygotowana przez nas publikacja prezentuje część zgromadzonych dotąd wywiadów uzupełnionych o dawne fotografie i dokumenty udostępnione przez osoby prywatne oraz fotografie miasta z naszych zbiorów. Wypowiedzi zamieszczone w książce to wywiady opracowane redakcyjnie.

W czasie spotkanie będzie możliwość poznania bohaterów publikacji, którzy podzielili się z nami swoimi historiami.

Publikacja powstała w ramach międzynarodowego projektu „Tożsamość w zagrożeniu”.

Bardzo dziękujemy wszystkim uczestnikom projektu, za podzielenie się swoimi historiami, dzięki temu przetrwają one w muzealnych zbiorach i pomogą nam stworzyć opowieść o autentycznym życiu w powojennym Słupsku.

Książkę można zamówić w sklepiku muzealnym na tej stronie.

Obchody honorowym patronatem objął
Marszałek Województwa Pomorskiego Mieczysław Struk

Jest kilka szczególnie znaczących dat w historii Muzeum w Klukach.

22 września 1963 roku o godzinie 16.00. uroczyście przecięta została wstęga w otwieranej Muzealnej Zagrodzie Słowińskiej w Klukach, powołanej do życia zarządzeniem Powiatowej Rady Narodowej w Słupsku dnia 14 maja tego samego roku. Narodziła się ekspozycja muzealna w zagrodzie zachowanej in situ w słowińskiej wsi Kluki. „Muzealnictwu przybyło 20 pomieszczeń wystawowych o powierzchni ok. 240 m2.”- pisał Feliks Ptaszyński, ówczesny Wojewódzki Konserwator Zabytków, dzięki któremu sfinansowana została organizacja muzeum.

24 września 1974 roku odbyło się w Klukach zebranie w celu omówienia „sprawy zagospodarowania wsi Kluki”. Wzięło w nim udział 26 osób, m.in. I Sekretarz KW PZPR, Zastępca Naczelnika Powiatu, Naczelnik Gminy Smołdzino, Dyrektorzy Muzeum, Parku, PGR- ów. Postanowiono uporządkować teren. Podjęto decyzję o wyburzeniu zabudowań w Klukach do 30.03.1975 roku. Decyzję tę spowodowały masowe wyjazdy mieszkańców Kluk. Tak wspominał Henryk Soja (zatrudniony w muzeum 1 września 1972 roku): „W momencie ich wyjazdu nikt nie myślał o poszerzaniu muzeum. Nie sądziliśmy, że Kluki opustoszeją. Nie opowiadali o tym, że będą wyjeżdżać. Dowiadywaliśmy się o tym z dnia na dzień. Odczuliśmy te wyjazdy bardzo boleśnie. Zrozumieliśmy, że pewien etap się skończył”. By uchronić od wyburzenia chociaż część reliktowego budownictwa słupscy etnografowie Hugona Ostrowska-Wójcikowa i Henryk Soja stworzyli koncepcję rozbudowy muzeum w Klukach. Koncepcja zakładała rozbudowę muzeum jako rekonstrukcji układu przestrzennego XIX wiecznej wsi Kluki.Istniejące możliwości doprowadziły do opracowania planu zakładającego remont trzech istniejących In situ zagród oraz posadowienie pomiędzy nimi czterech dalszych. W ten sposób, w latach 1975 – 1998, w środku istniejącej wsi, na obszarze ok. 5 ha, odtworzony został układ zabudowy Kluk składający się z 7 zagród z różnych okresów historycznych – od końca XVIII wieku do lat 30 XX wieku.

1 września 1984 roku, po decyzji WRN w Słupsku o rozbudowie zagrody muzealnej w Klukach, powstał Skansen Słowiński w Klukach Oddział Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku. Jego kierownikiem został współautor koncepcji rozbudowy Henryk Soja, który faktycznie już od połowy lat 70. kierował pracami renowacyjnymi w Klukach.

W listopadzie 1995 roku muzeum w Klukach jeszcze raz zmieniło nazwę, odtąd brzmi ona:

Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach Oddział Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku

Od połowy lat 90. XX wieku muzeum sukcesywnie wzmacniało się kadrowo i rozwijało działalność. Było jednym z pierwszych, które proponowało publiczności muzealnej nie tylko ekspozycje, ale też wydarzenia, pokazy rzemiosł i zajęć codziennych, degustacje dawnych kulinariów. 6 maja 1995 roku odbyło się pierwsze Czarne Wesele, w następnych latach dołączały kolejne cykliczne wydarzenia. Niektóre trwają od pierwszej edycji, inne zniknęły, ale sezon wiosenno-letni niezmiennie wypełniony jest w Klukach wieloma działaniami wykraczającymi poza wystawiennictwo. Powiększający się zespół rozwijał działalność popularyzatorską i naukową. Wystawy czasowe, wydawnictwa, plenery artystów amatorów, warsztaty cyklu „Ginące zawody”, lekcje muzealne, konferencje naukowe, nawet festiwale muzyczne – wszystko to działo się w Klukach w ciągu ostatnich 28 lat. Szczególnie dumni jesteśmy z nawiązania kontaktu z dawnymi mieszkańcami Kluk i realizacji projektu badawczego „Zatrzymać czas”, dzięki któremu pozyskaliśmy wiele archiwaliów i wiedzy o życiu codziennym wsi od lat 30. do 60. XX wieku. Nawiązane kontakty owocują corocznymi spotkaniami z dawnymi mieszkańcami i ich potomkami, które są dla pracowników muzeum szczególnie miłymi chwilami. W roku 2023 takie spotkanie również nastąpi w dniu 18 czerwca.

W związku z jubileuszem przygotowanych zostało szereg wydarzeń i wydawnictw.

Konkurs fotograficzny „Kluki w moim obiektywie” – do końca lipca można nadsyłać zdjęcia, by wziąć udział w konkursie fotograficznym. Wielu z naszych gości posiada piękne zdjęcia naszego muzeum, chcemy je docenić, nagrodzić i opublikować.

Publikacja „Kluki w moim obiektywie” ukaże się we wrześniu i będzie składała się z najpiękniejszych zdjęć przysłanych na konkurs.

Wystawa plenerowa „Nazywano ich Słowińcami”. Wystawa, której autorką jest Gabryela Włodarska-Koszutowska ukazuje historię i kulturę Słowińców a także dzieje Muzeum w Klukach. Będzie prezentowana w kilku miejscach na Pomorzu: w Gdańsku (28 kwietnia – 2 czerwca), następnie w Ustce, Rowach, Łebie.

Wystawa czasowa „Ujęte w ramy. Zaklęte w drewnie”. Wystawa prezentuje część z dzieł malarskich i rzeźbiarskich jakie powstały w ciągu 25 lat organizowania przez MWS w Klukach plenerów artystów nieprofesjonalnych. Autorka wystawy Joanna Jagoda pisze: Pasja. To słowo – klucz, które najlepiej określa działania artystów mocno angażujących się we własną twórczość. Motywuje, uskrzydla, nadaje kształt ich wysiłkom, jest początkiem i sensem twórczej aktywności. Stanowi, obok talentu i wytrwałej pracy, niezbędny element artystycznej układanki, bez którego cały proces kreowania byłby zaledwie poprawnym i szablonowym przedsięwzięciem, pozbawionym iskry natchnienia, polotu oraz błyskotliwości. Również i plenery malarskie oraz rzeźbiarskie organizowane na przestrzeni lat przez Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku nie mogłyby zaistnieć bez pasji ich pomysłodawców, koordynatorów i – przede wszystkim – uczestników. Wystawę oglądać można w chałupie z Żoruchowa w Muzeum w Klukach od 1 maja do 25 września.

Wystawa czasowa „Kluki. Historia inności”. Poprzez teksty, fotografie i artefakty wystawa opowiada o Klukach. Wsi od zarania wyjątkowej, innej niż wszystkie. Jej założycielami i mieszkańcami byli Słowińcy, ludzie których przez całą historię określała „inność”. Byli bowiem innymi w państwie pruskim, gdy bronili swego języka i zwyczajów przed zniemczeniem i byli też innymi w Polsce Ludowej, gdy traktowani jako Niemcy, poniżani, nierozumiani i wyrzucani ze swych domów – musieli opuścić ziemię przodków. To wystawa o wsi na końcu świata, o której długo mało kto słyszał i która szturmem weszła do życia medialnego i społecznego w połowie XX wieku. Ostatecznie opustoszała, ale w zamian stała się pomnikiem historii ziemi słowińskiej. Kurator wystawy: Violetta Tkacz-Laskowska, współpraca: Joanna Jagoda, Liwia Sus. Tłumaczenia: Robert Kupisiński.

Wystawa zorganizowana w Sali Wernisażowej Białego Spichlerza w Słupsku trwa od 1 czerwca do 25 września.

Międzynarodowy Plener Malarski „Śladami Maxa Pechsteina” 16 lipca – 24 lipca

Od 25 lat klukowskie muzeum organizuje plenery malarskie i rzeźbiarskie artystów amatorów. W roku 2023, w Stojcinie odbędzie się finalny plener malarski, w którym weźmie udział 10 artystów. Wernisaż wystawy poplenerowej w Spichlerzu Richtera w Słupsku, 24 lipca będzie okazją do spotkania z uczestnikami także zakończonych w ubiegłym roku plenerów rzeźbiarskich, którym podziękujemy za udział pamiątkową publikacją „Pasje w drewnie ukryte. O uczestnikach Międzynarodowych Plenerów Rzeźbiarskich Artystów (nie)profesjonalnych.”

Gala Jubileuszu 60-lecia Muzeum w Klukach, 18 września o godzinie 13:00 w Karczmie u Dargoscha.

Obchody jubileuszu zaszczyci, mamy nadzieję, wielu gości. Odbędzie się prezentacja dziejów Kluk i muzeum oraz okazanie muzeum w jego najlepszej „żywej” odsłonie. Obchody uświetni koncert zespołu Kiev Office, który zaprezentuje otwory z płyty „Ginjenje” inspirowanej losami Słowińców.

Konferencja naukowa, Orzechowo 19-20 września pod nazwą „Muzeum na wolnym powietrzu. Byt…jaki. Jak było, jak jest, jak będzie”. Zapraszamy muzealników z całej Polski do dyskusji stawiając pytania: Czym muzeum na wolnym powietrzu było dawniej? Czym jest teraz, współcześnie? I wreszcie: Czym będzie w przyszłości? Jakie są trendy działalności placówki muzealnej: te zakorzenione, te współcześnie dominujące i te wschodzące, które rozwiną się, mając dobry grunt, w przyszłości. Jaką funkcję w życiu kulturalnym i społecznym pełniło, pełni dzisiaj i jaką będzie być może w przyszłości pełnić muzeum na wolnym powietrzu. Jak nasze placówki zmieniają się, rozwijają? Czy ta droga jest zawsze prosta? Czy może czasem porzucamy pewne kierunki. Jak tworzyć ekspozycje i ofertę dopasowane do potrzeb i oczekiwań współczesnych odbiorców, mówiące ich językiem o sprawach ważnych i ponadczasowych, i konkurencyjne wobec wielu innych miejsc, które koniecznie trzeba zobaczyć i doświadczyć.

Album 60 lat Muzeum w Klukach. Wydawnictwo ukazujące początki muzeum w Klukach, ale też przede wszystkim jego współczesne unikalne piękno, które zakochanych w Klukach zachwyca niezależnie od pory roku i dnia. Bo Kluki są wyjątkowe, i w słońcu i w deszczu.