Ekslibrisy w publikacjach w muzealnej bibliotece
(oprac. Robert Kupisiński)
Ekslibris [od łacińskiej frazy ex libris = z książek] to znak właściciela, który zazwyczaj można znaleźć na wewnętrznej stronie przedniej okładki książki. Genezy ekslibrisu upatruje się w herbach malowanych na kartach rękopismiennych ksiąg. W XV wieku pojawił się eklibris w postaci wklejanej kartki ze zdobieniami wykonanymi w technice graficznej (drzeworyt, miedzioryt, akwaforta i in.).
Eklibris może mieć formę stempla, tłoczenia albo naniesioniego ręcznie symbolu, obrazu lub napisu. Informuje nie tylko o tym, do kogo należy książka (przypominając o konieczności jej zwrócenia), lecz jest również wyrazem osobowości i gustu właściciela książki oraz inwencji i zdolności wykonawcy. Kunsztownie wykonany może stanowić o dodatkowej wartości egzemplarza.
Najciekawsze przykłady znalezione w książkach i czasopismach w zbiorach muzealnej biblioteki (lista będzie poszerzana).
Ekslibrisy Muzeum i pracowników:
