Serdecznie zapraszamy na nową wystawę czasową
w Spichlerzu Richtera
Jan Bugenhagen. Doktor Pomeranus. 1485 – 1558.
Wystawa prezentowana będzie tylko przez trzy tygodnie
od 21 września do 9 października 2011 r.
Uwaga! Wystawa przedłużona do 16 października!
Wystawa pokazuje sylwetkę czołowego przedstawiciela protestantyzmu na Pomorzu Jana Bugenhagena. Wystawę tworzą czytelne plansze zawierające poza materiałem ilustracyjnym, także liczne, przystępnie podane informacje na temat Doktora Pomeranusa i historii protestantyzmu.
Wystawę przygotowano dzięki współpracy z księdzem Wojciechem Froehlichem, proboszczem Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Słupsku.
Jan Bugenhagen urodził się w Wolinie 24 czerwca 1485 w rodzinie patrycjuszowskiej. Był synem rajcy miejskiego i burmistrza Gerharda Bugenhagena. Studiował na uniwersytecie w Greifswaldzie. W czasie studiów wybrał drogę kariery duchownej, wstąpił do premonstratensów. Przebywał w klasztorze w Białobokach i na życzenie miejscowego opata norbertanów był rektorem szkoły miejskiej w Trzebiatowie oraz nauczycielem teologii w macierzystym klasztorze. Dzięki staraniom Jana Bugenhagena wzrósł poziom szkolnictwa w mieście, a trzebiatowska Szkoła Łacińska i jej humanistyczny program stała się sławna na całym Pomorzu Zachodnim, a także poza granicami kraju. Jan Bugenhagen w białobockim klasztorze norbertanów pełnił różne funkcje. Był notariuszem, księdzem kaznodzieją, ale także historykiem. W 1518 roku ukończył pisanie monumentalnego dzieła o historii miast pomorskich Pomerania. Zawarł w nim syntezę historii kraju, ale także poświęcił dużo uwagi działalności misyjnej Ottona z Bambergu.
Zajmował się badaniem pism i wystąpień Marcina Lutra. Wnikliwa lektura dzieła O babilońskiej niewoli Kościoła jesienią 1520 roku spowodowała u niego zmianę dotychczasowego patrzenia na religię i konwersję na luteranizm. Skupił wokół siebie krąg duchownych i mieszczan i zaczął organizować pierwsze wspólnoty ewangelickie, które stały się one zaczątkiem reformacji na Pomorzu. W marcu 1521 roku Bugenhagen chcąc ukryć się przed prześladowaniami przeniósł się do Wittenbergi, gdzie poznał czołowych myślicieli protestanckich. W 1523 roku został wittenberskim proboszczem kościoła Najświętszej Marii Panny i zaczął wykładać teologię na miejscowym uniwersytecie. Poznał Marcina Lutra i stał się jego wiernym przyjacielem oraz stałym spowiednikiem. W późniejszych latach pracował przy układaniu 17 artykułów, które stały się podstawą wyznania ewangelicko-augsburskiego, pomagał też Lutrowi tłumaczyć Biblię na język niemiecki. W 1533 otrzymał tytuł doktora teologii. W latach 1533-1534 dokonał samodzielnego przekładu Pisma Świętego.
(za Wikipedią)
